احيای فرهنگ جهاد و شهادت و بی‌اعتنايی به لذايذ دنيوي؛
17 آبان 1394 توسط عابدي
يکی از آموزه‌های موکد همه اديان آسمانی و بويژه اسلام زودگذر بودن دنيا و بهره‌های آن و ضرورت دل نبستن به تمتعات دنيوی است. بدين‌جهت در قرآن هماره به مردم هشدار داده شده که فريفته دنيا، زرق و برق‌ها و لذت‌های آن نشوند و به فنا و نابودی و گذرا بودن آن انديشيده و دربرابر ، برای آخرت خود که همان زندگی جاودان است، زاد و توشه لازم برگيرند. بر اين اساس، زهد، در تمام کتب اخلاق اسلامی جزو مراحل سيروسلوک معنوی برشمرده شده و در روايات محبت دنيا سر منشأ همه خطاها دانسته شده است. «حب الدنيا رأس کل خطيئه« صحيح مسلم، مسلم بن حجّاج نيشابوری، بيروت، دارالفکر»
البته اين توصيه‌ها هيچ‌گاه به معنای بی‌اعتنايی به آبادانی دنيا و بازسازی دنيای مردم و تلاش برای بی‌نيازی از بيگانگان نبوده و نيست.
صفحات: 1· 2
